OMAN WIELKI - Czy gryzonie i króliki mogą jeść korzeń omanu wielkiego?
TAK
Jest to roślinna lecznicza z której przydatny do spożycia jest korzeń. Roślina kwitnie od lipca do września, dorasta do 2 m wysokości, należy do rodziny astrowatych. Tę roślinę można spotkać nad brzegami rzek i w miejscach stale wilgotnych.
Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybowe, żółciopędne, moczopędne. Pomaga m.in. przy zwalczaniu kaszlu, zapaleniach gardła, chrypce i zaburzeniach trawiennych. Dodatkowo zawiera w sobie dużo inuliny. Inulina to naturalny prebiotyk – stymuluje wzrost korzystnej mikroflory jelit - reguluje ilość wypróżnień, a także zmniejsza skłonności do zaparć. Wspomaga odporność organizmu. Obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Reguluje pracę układu pokarmowego, przeciwdziałając zapaleniom, wrzodom i nowotworom. Obniża glikemię po posiłku i ułatwia redukcję masy ciała. W badaniach potwierdzono, że jej nadmiar może powodować bóle brzucha, wzdęcia, a nawet biegunkę. Za duże ilości inuliny uznaje się 20–30 g na dobę.
Oman ma zastosowanie w łagodzeniu dolegliwości układu pokarmowego (wspomaga trawienie, leczy ból brzucha), oddechowego (działa wykrztuśnie), moczowego (rola przeciwzapalna). Dodatkowo zawiera laktony seskwiterpenowe – wyróżniają się bardzo szerokim zakresem działania, w tym przeciwzapalnym, bakteriobójczym, przeciwnowotworowym i przeciwbólowym, fitosterole – zmniejszają poziom cholesterolu we krwi dzięki redukcję procesu estryfikacji.
Przeciwwskazaniami do spożywania omanu wielkiego są:
-nadciśnienie tętnicze krwi
-cukrzyca
-ciąża
Oman najczęściej stosowany jest przy zapaleniu gardła krtani, oskrzeli i płuc.
Ciekawostki
W dawnych czasach korzeń omanu smażono w cukrze i był prawdziwym przysmakiem Rzymian. Stosowano go też do odświeżania oddechu i przy astmie.
Flawonoidy to naturalne związki bioaktywne, które występują w produktach pochodzenia roślinnego. Spełniają funkcję barwników, mają właściwości przeciwzapalne i przeciwutleniające, a także usuwają toksyny. Flawonoidy, czyli związki flawonowe są wykorzystywane w medycynie oraz kosmetologii. Pod koniec XX wieku odkryto, że związki flawonowe mogą wzmacniać naczynia krwionośne, a więc chronić przed chorobami układu krążenia i zapobiegać procesowi starzenia. Są one niezwykłe również z uwagi na fakt, że wykazują działanie antyalergiczne czy antynowotworowe. Ze względu na to, że substancje te występują w wielu roślinach, można pokusić się o stwierdzenie, że są one codziennym składnikiem diety prawie każdego człowieka. Co ciekawe, wykazują one działanie rozkurczowe oraz moczopędne. Przypisuje się im właściwości uspokajające dla układu nerwowego. Pomagają w leczeniu żylaków, chronią przed zakrzepami oraz ułatwiają przyswajanie witamin. Warto wiedzieć, że flawonoidy obniżają ryzyko występowania chorób serca oraz usuwają toksyny z organizmu.
