Jaki gryzoń dla dziecka?

 


Jaki gryzoń dla dziecka?

Często dostaje to pytanie.

Rodzice szukają „pierwszego zwierzątka”, żeby nauczyć dziecko odpowiedzialności, empatii, codziennej opieki… i niestety także tego, czym jest śmierć.

Prawda jest jednak taka: żadne zwierzę nie jest dla dziecka, ale jednocześnie -niemal każde może być. Dlaczego tak? Bo to rodzic bierze na siebie pełną odpowiedzialność - za zdrowie, karmienie, sprzątanie i wizyty u weterynarza. Dziecko może pomagać, ale nie może być jedynym opiekunem.      W tym sensie… każdy gryzoń może być „dla dziecka”, o ile dorosły w domu jest świadomy, że to on naprawdę się nim zajmuje.

Wielu rodziców, myśląc o pierwszym zwierzaku, rozważa właśnie gryzonia. Najczęściej pada na chomika. Jednak są tez szczury, świnki morskie czy króliki (królik to akurat zajęczak - nie gryzoń) Wydają się małe, łatwe i tanie w utrzymaniu, takie „idealne dla dziecka”. Jednak podkreślmy ta najważniejszą kwestię: To dorosły zawsze odpowiada za zdrowie i dobrostan zwierzęcia. Osoba dorosła musi najpierw zapoznać się z potrzebami danego gatunku zwierzęcia, skompletować prawidłową wyprawkę (lokum, pokarm, akcesoria itd). Dopiero po zgłębieniu wiedzy na temat opieki, skompletowaniu wyprawki i ustaleniu gdzie znajduje się najbliższy weterynarz ze specjalizacją w leczeniu małych zwierzą - można zając się procesem przygarnięcia zwierzaka. Większość osób nabywa je w sklepach zoologicznych, jednak ja zdecydowanie odradzam te miejsca i zachęcam do adopcji lub kupna z humanitarnej, legalnej hodowli.

Kiedy w domu pojawia się gryzoń, naturalne jest oczekiwanie, że dziecko będzie się nim zajmować. Warto jednak jasno oddzielić pomoc dziecka od odpowiedzialności dorosłego. Zwierzę to nie zabawka, ale żywa istota, która ma swoje potrzeby i ograniczenia.

Co dziecko może robić?

* Pomagać w karmieniu (nasypać karmę, podać warzywa czy owoce naszykowane przez dorosłego)

* Myć miseczki

* Wymienić wodę w misce

* Obserwować

* Sprzątnąć w lokum ( w zależności od wieku dziecka i z pomocą dorosłego)

Czego dziecko NIE może robić

- Podawanie leków

- Obcinanie pazurów

- Inhalacje

- Wizyta u weterynarza

To osoba dorosła ma w obowiązku zadbać fachowo o zdrowie zwierzęcia - dziecko może obserwować.