Czy pies może mieć kontakt z gryzoniem?




Wielu opiekunów gryzoni i królików ma również psa lub psy. Czy te gatunki mogą mieć ze sobą kontakt?

Dla bezpieczeństwa gryzoni i królików ważne jest, aby pies był z nimi odpowiednio oswojony. W sytuacji, gdy zwierzak przypadkowo wydostanie się z klatki lub ucieknie z wybiegu, a po domu swobodnie chodzi pies, istnieje ryzyko, że może dojść do ataku. Dlatego warto nauczyć psa, by nie reagował agresją i spokojnie tolerował obecność małych zwierząt. Jeśli jednak Twój pies nie jest w stanie zaakceptować gryzoni lub królików, musisz szczególnie zadbać o bezpieczeństwo swoich mniejszych pupili. 


Kiedy kontakt jest możliwy:

  • Pies jest spokojny, łagodny i zna komendy (np. „zostaw”, „nie rusz”).

  • Gryzoń nie panikuje w obecności psa i nie próbuje uciekać.

  • Zwierzęta są wcześniej przyzwyczajone do zapachu i obecności drugiego gatunku (np. przez klatkę).

  • Właściciel jest zawsze obecny i kontroluje sytuację.

Kiedy kontakt jest ryzykowny:

  • Pies jest żywiołowy, poluje na mniejsze zwierzęta lub nie słucha właściciela.

  • Gryzoń boi się psa – stres może zaszkodzić jego zdrowiu.

  • Zwierzęta nie miały stopniowego oswojenia sie ze swoimi zapachami.

  • Kiedy pies nie został dokładnie oczyszczony z kleszczy po spacerze

  • Kiedy pies ma pchły 



Korzyści z oswojenia psa z gryzoniem:

  1. Większe bezpieczeństwo w domu
    Pies, który zna i toleruje gryzonie, nie stanowi dla nich zagrożenia, nawet jeśli przypadkiem dojdzie do kontaktu.

  2. Mniej stresu dla gryzoni
    Gdy pies nie wykazuje nadmiernego zainteresowania, nie szczeka i nie wpatruje się w klatkę, gryzonie czują się spokojniejsze i pewniejsze.

  3. Spokojniejszy pies
    Nauczony ignorowania lub łagodnej interakcji z gryzoniami pies szybciej się uspokaja i mniej ekscytuje w ich obecności.

  4. Łatwiejsze codzienne czynności
    Możesz bezpiecznie otwierać klatkę, wypuszczać gryzonia na wybieg czy sprzątać – bez obaw, że pies zaatakuje.

  5. Budowanie zaufania między gatunkami
    Zwierzęta mogą się nawzajem obserwować, co rozwija ich ciekawość i stymulację umysłową (oczywiście pod kontrolą!).

  6. Większa swoboda opiekuna
    Nie musisz stale izolować zwierząt, możesz spokojniej zarządzać przestrzenią w domu i rutyną dnia.