Szynszyle w swoim naturalnym środowisku odżywiają się wyłącznie suchymi produktami oraz korzeniami. Chcąc prawidłowo dbać o swojego puszystego przyjaciela należy zapewnić mu dietę jak najbardziej zbliżoną do naturalnej. Podstawą diety szynszyli jest siano oraz suszone zioła. Odpowiednimi przysmakami są dla nich suszone kwiaty i korzenie np. mniszka, cykorii, topinamburu czy suszony pasternak. Podawanie świeżych i soczystych produktów w nadmiarze może zaszkodzić zwierzęciu poprzez wywołanie biegunki.
W sezonie gdy w naszym kraju pojawiają się świeże zielone zioła do zbioru - właściciele szynszyli niestety muszą sobie odpuścić takie zbiory, można w niewielkich ilościach jedynie dla urozmaicenia podać zwierzęciu świeże zioła, jednak należy to robić z rozwagą i wprowadzać je stopniowo alby nie przesadzić z ilością. Natomiast podawanie suszonych owoców czy warzyw również nie jest wskazane ze względu na podatność szynszyli na cukrzycę - zwierzaki te nie są przystosowane do jedzenia warzyw i owoców. Co prawda w warunkach hodowlanych podanie raz w tygodniu dla urozmaicenia jakiegoś suszonego warzywka z niską zawartością cukru nie powinno zaszkodzić - jednakże nie jest to konieczne w ich diecie, ale też i nie jest to dla nich trujące. Zatem, chcąc wprowadzać od czasu do czasu suszone owoce jako przysmak warto sięgać po te o niskim indeksie glikemicznym i nie przesadzać z ilością.
Ciekawostka*
Prawdopodobnie pierwsze początki udomowienia szynszyli zaczęły się w 1923 roku kiedy to Mathias F. Chapman, inżynier kończąc swoje obowiązki w Chile postanowił zabrać ze sobą do Stanów Zjednoczonych kilka osobników. Pierwszą farmę szynszyli założył w Tehachapi w Kalifornii. Stąd pochodziły wszystkie C. lanigera, które dały później początek hodowlom w Stanach Zjednoczonych i w Europie.